Φοροδιαφυγή, Φοροαποφυγή και στη μέση ο Συνεπής Φορολογούμενος

Όπως θα δεις φίλε μου παρακάτω, στην Ε.Ε. που υποτίθεται ότι λειτουργεί για την ευημερία των λαών της, την ανάπτυξη του βιοτικού τους επιπέδου, οι πολυεθνικές, εκμεταλλευόμενες, φορολογικούς νόμους και πλαίσια που είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους, καταφέρνουν, Νόμιμα, να Φοροδιαφεύγουν, αφού τους επιτρέπουν οι νόμοι που ψηφίζουν οι πολιτικοί που εκλέγει ο λαός, να μεταφέρουν τα κέρδη τους, σε χώρες που έχουν χαμηλό συντελεστή φορολόγησης των κερδών.

Με νομικά τερτίπια μία πολύ μεγάλη οικονομική επιχείρηση, ενώ έχει κέρδη στην Αγγλία, αντί αυτά να φορολογηθούν εκεί, τα μεταφέρει στο….Λουξεμβούργο! και φορολογούνται τελικά στο Λουξεμβούργο, γιατί ο συντελεστής φορολόγησης των κερδών είναι πολύ μικρός.

Και ποιος φίλε μου θα πληρώσει το ποσό που δεν πληρώνουν οι πολυεθνικές από την φορολόγηση των κερδών τους; Ο φορολογούμενος πολίτης. Θα σου πει η κυβέρνηση ότι πρέπει να μειώσει τις δημόσιες δαπάνες στην παιδεία, υγεία κλπ, ή ότι πρέπει να σου αυξήσει την φορολογία, ή ότι πρέπει να ξεπουλήσει όσο, όσο, κάποιο δημόσιο κοινωφελή οργανισμό, για να ανακάμψει η οικονομία.

Δεν θα σου πει όμως η κυβέρνηση, οι πολιτικοί της δηλαδή, ότι πληρώνεις παραπάνω, γιατί οι ίδιοι έχουν ψηφίσει νόμους που να αφήνουν τα οικονομικά μεγαθήρια, να πληρώνουν πολύ μικρό φόρο ή και καθόλου, από τα κέρδη που έχουν. Οι πολυεθνικές μένουν στο απυρόβλητο της κριτικής.

Άκουσες ποτέ στα ΜΜΕ, τα όσα διαβάζεις για την φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή τους, στο διαδίκτυο; Φυσικά και όχι! Θα ακούς πάντα, ότι φταίει το μεγάλο δημόσιο (που όντως μπορεί σε ένα βαθμό να φταίει), ότι φταίνε οι μεγάλες συντάξεις (που μπορεί κάποιες να είναι μεγαλύτερες από ότι πρέπει), αλλά ποτέ δεν θα σου πούνε ότι φταίνε οι Φορολογικοί Νόμοι που έχουν κάνει οι ίδιοι πολιτικοί, για να πηγαίνουν τα κέρδη, στους Φορολογικούς Παραδείσους και να φορολογούνται με γελοίους Συντελεστές Φορολόγησης των Κερδών.

Και την ίδια στιγμή φίλε μου, θα σου πούνε με θράσος και το έξης: «Για να γίνει ποιο ανταγωνιστική η οικονομία μας και να προσελκύσει επενδύσεις (δηλαδή αυτά τα οικονομικά μεγαθήρια που φοροαποφεύγουν και φοροδιαφεύγουν εις βάρος σου), θα πρέπει εσένα εργαζόμενε, να σου μειώσω τον….Βασικό Μισθό».

Εργάζονται φίλε μου για τις Πολυεθνικές οι πολιτικοί εντός και εκτός Ελλάδας και όχι για τους Πολίτες που τους ψηφίζουν, για να τους εκπροσωπούν και να δρουν προς το συμφέρον και το όφελος του Λαού.

Δεν λέω να φορολογούνται οι πολύ μεγάλες επιχειρήσεις με μεγάλους συντελεστές, όμως να μην δημιουργούνται οι Φορολογικοί Παράδεισοι που λειτουργούν εις βάρος της τσέπης, των πολλών, δηλαδή, των Πολιτών των Κρατών.

Ξέρεις φίλε μου πόσο κοστίζει στους Ευρωπαίους πολίτες η φοροδιαφυγή στην Ε.Ε.; Ένα Τρισεκατομμύριο, Ευρώ τον χρόνο σύμφωνα με τον Επίτροπο της ΕΕ!

Πάντα θα το γράφω πως είμαι υπέρ της επιχειρηματικότητας, σε αντίθεση με την αριστερά που την βλέπει σαν κάτι κακό. Όμως φίλε μου, της υγιούς και προς όφελος της κοινωνίας επιχειρηματικότητας και όχι εις βάρος αυτής καθώς και του περιβάλλοντος. Έχουμε ξεπεράσει τα όρια και όχι μόνον ζούμε με όλο και λιγότερα, αλλά ζούμε σε όλο και ποιο βρώμικο περιβάλλον.

Και αν εμάς δεν μας επηρεάσει, σίγουρα θα επηρεάσει τα παιδιά μας αυτό. Ήδη πλέον και αυτά, πέφτουν θύματα της μόλυνσης του περιβάλλοντος, σύμφωνα με μελέτες.

Πότε θα ξυπνήσουμε;

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

«Η φοροδιαφυγή στην Ευρώπη

Η Γερμανία, κατέχοντας την όγδοη θέση στο «Top 10» των φορολογικών παραδείσων και «ξεπλένοντας» 50 δις € ετησίως, θεωρείται ως ένας από τους μεγάλους παίκτες παγκοσμίως – ενώ διευκολύνει την απόκρυψη των παράνομων χρημάτων

«Η παράνομη αποφυγή φόρων ονομάζεται επίσημα φοροδιαφυγή, ενώ η νόμιμη αποκαλείται ωραιοποιημένα «φοροαποφυγή». Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ τους είναι ουσιαστικά το ότι, η μεν πρώτη χρησιμοποιείται από αδαείς ιδιώτες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, συνιστώντας ποινικό αδίκημα, ενώ η δεύτερη από τις μεγάλες επιχειρήσεις – οι οποίες διαθέτουν ειδικό τμήμα «στρατηγικού σχεδιασμού αποφυγής φόρων», εκμεταλλευόμενες συστηματικά όλα τα πλεονεκτήματα που έχουν εξασφαλισθεί από τις πολυεθνικές, σε διάφορες χώρες.

Τα ποσά της παράνομης αποφυγής φόρων, της φοροδιαφυγής δηλαδή, είναι ασύγκριτα χαμηλότερα, σε σχέση με αυτά της νόμιμης – αν και οι Πολίτες ενημερώνονται μόνο για την πρώτη, συνήθως όταν αποφασίζονται νέα μέτρα λιτότητας ή φορολόγησης τους, επειδή με τη βοήθεια της χειραγωγούνται από την Πολιτική, αποδίδοντας τις ευθύνες των δημοσίων χρεών ο ένας στον άλλο. Είναι άλλωστε πολύ εύκολο να τους χειριστεί κανείς, όταν θεωρούν τους εαυτούς τους θήτες, ενώ είναι ανόητα θύματα»

Άρθρο

Προφανώς τα κράτη υπερβάλλουν με τους φόρους, τους οποίους επιβάλλουν στους Πολίτες, μεταξύ άλλων για να εξισορροπήσουν τις απώλειες εσόδων από τις πολυεθνικές, καθώς επίσης για να συντηρήσουν «κυβερνητικούς μηχανισμούς» που γίνονται συνεχώς ακριβότεροι.

Ειδικά στην Ευρώπη όπου, εκτός από τις εθνικές κυβερνήσεις, έχει δημιουργηθεί μία ακόμη: η πανάκριβη ΕΕ, η οποία αμείβει πλουσιοπάροχα τα στελέχη και το υπόλοιπο προσωπικό της, με μία γραφειοκρατία που συνεχώς διογκώνεται (άρθρο για τις αμοιβές των Ευρωκρατών).

Χώρες δε όπως η Ελλάδα, η οποία υποφέρει τα πάνδεινα από τους δανειστές της, με μία κυβέρνηση που αδυνατεί να λειτουργήσει σωστά, υποχρεώνονται να αυξάνουν συνεχώς τους φορολογικούς συντελεστές τους – όταν τόσο τα γειτονικά της κράτη, όσο και πολλοί εκ των εταίρων της μειώνουν τους φόρους, ασκώντας παράλληλα μία πολιτική που επιτρέπει τη νόμιμη φοροδιαφυγή στα πολυεθνικά μεγαθήρια.

Έχοντας ήδη αναφερθεί στο Λουξεμβούργο (άρθρο), στη βασίλισσα της φοροδιαφυγής, της νόμιμης βέβαια, στην Ολλανδία δηλαδή, καθώς επίσης στο «σύστημα ΙΚΕΑ» (άρθρο), υπενθυμίζουμε την υπόθεση της Amazon – η οποία, παρά το ότι είχε έσοδα 4 δις € το προηγούμενο έτος στη Μ. Βρετανία, δεν πλήρωσε σχεδόν τίποτα.

Ο μεγαλύτερος διαδικτυακός όμιλος του πλανήτη δήλωσε το υποκατάστημα του εκεί σαν μία απλή αποθήκη διανομής, μεταφέροντας τα κέρδη του στην επίσημη έδρα του, στο Λουξεμβούργο – εκμεταλλευόμενος τις δυνατότητες που του παρέχει το μικρό δουκάτο, όσον αφορά την αποφυγή των φόρων, παρά το ότι η Μ. Βρετανία μείωσε το συντελεστή στο 22%, από 26% προηγουμένως.

Το Λουξεμβούργο ευρίσκεται στην τρίτη θέση, μεταξύ των φορολογικών παραδείσων, σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση «Tax Justice Network» – η οποία υπολογίζει πως αποθηκεύεται εκεί το 13% των χρημάτων, τα οποία αφορούν την παγκόσμια νόμιμη φοροδιαφυγή. Στην πρώτη θέση ευρίσκονται τα νησιά Cayman, τα οποία είναι βρετανικό υπερπόντιο έδαφος, στην Καραϊβική – ενώ η Κύπρος θεωρείται μέρος του παιχνιδιού, αν και της έχουν «κοπεί τα φτερά της», μετά τη δολοφονία της από τη Γερμανία (άρθρο).

Σοβαροί φορολογικοί ανταγωνιστές των παραπάνω χωρών είναι επίσης η Μάλτα, η Ανδόρα και το Μονακό – ενώ δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς την Ιρλανδία, στην οποία έχει επιτραπεί η διατήρηση του συντελεστή στο 12,5% παρά το ότι είναι το περισσότερο υπερχρεωμένο κράτος του πλανήτη (άρθρο).

Η Ολλανδία είναι ενδιαφέρουσα κυρίως για τις δυνατότητες που προσφέρει σε εταιρείες διαχείρισης (Holding) – ενώ το Βέλγιο, η πρωτεύουσα της ΕΕ, για την επιβάρυνση των ιδίων κεφαλαίων των επιχειρήσεων με ένα θεωρητικό επιτόκιο, το οποίο μειώνει ανάλογα τις φορολογικές επιβαρύνσεις.

Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται η περίοπτη πρώτη θέση της Ολλανδίας (Pays-Bas), όσον αφορά την έδρα των 50 μεγαλυτέρων ευρωπαϊκών ομίλων (στο κάτω μέρος του γραφήματος), σε φορολογικούς παραδείσους – ενώ ακολουθείται στη δεύτερη θέση από το αμερικανικό Delaware, με επόμενες χώρες το Λουξεμβούργο, τα νησιά Cayman, την Ιρλανδία, το Βέλγιο και την Αυστρία.

Σύμφωνα τώρα με τον φορολογικό επίτροπο της Κομισιόν, οι απώλειες φόρων στα 27 κράτη της ΕΕ υπολογίζονται συνολικά στο 1 τρις € ετησίως – γεγονός που γίνεται πλέον προβληματικό και ήλθε στην επιφάνεια, λόγω της κρίσης χρέους. Έχει δε τεθεί στο στόχαστρο ο πρόεδρος της Κομισιόν – όσον αφορά τις προηγούμενες δραστηριότητες του στη χώρα του, κυρίως από τη Γερμανία.»

Απόσπασμα - analyst.gr