Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

Γέροντας Παΐσιος: «Η Ελλάδα, η Ορθοδοξία, με την παράδοσή της, τους Αγίους και τους ήρωές της, να πολεμείται από τους ίδιους τους Έλληνες και εμείς να μη μιλάμε! είναι φοβερό!»

Εἶχε ἔρθει στὸ Καλύβι ἕνας ἄθεος μέχρι τὸ κόκκαλο. σία. Αφοῦ εἶπε διάφορα, μετὰ μοῦ λέει: «᾿Εγὼ εἶμαι εἰκονομάχος». ᾽Απὸ ἐκεῖ ποὺ δὲν πίστευε τίποτε, ὕστερα ἔλεγε ὅτι εἶναι εἰκονομάχος. «Βρὲ ἀθεόφοβε, τοῦ λέω, ἐσὺ ἀφοῦ δὲν πιστεύεις σὲ τίποτε, τί μοῦ λὲς ὅτι εἶσαι εἰκονομάχος; Τότε, τὸν καιρὸ τῆς Είκονομαχίας, μερικοὶ Χριστιανοί ἀπὸ ὑπερβολικὸ ζήλο ἔπεσαν σὲ πλάνη, ἔφθασαν στήν ἄλλη ἄκρη, καὶ μετὰ ἡ Ἐκκλησία τοποθέτησε τό θέμα, δὲν εἶναι ὅτι δὲν πίστευαν».Ὑποστήριζε ἐν τῶ μεταξὺ ὅλη τὴν σημερινὴ κατάσταση. Μαλώσαμε ἐκεῖ πέρα.
«Καλά, τοῦ λέω, κατάσταση εἶναι αὐτή; Δικαστικοὶ νἀ φοβοῦνται νὰ δικάσουν, νἀ κάνουν μηνύσεις γιἀ ἔγκληματίες καὶ νὰ τοὺς ἀπειλοῦν ὁ ἕνας καί ὁ ἄλλος καὶ νὰ αναγκάζωνται νἀ τις ἀποσύρουν; Καὶ τελικἀ ποιοί κυβερνοῦν; Σὲ ἀναπαύει αὐτή ἡ κατάσταση; Ὑποστηρίζεις αὐτοὺς; Ἐσὺ εἶσαι ἐγκληματίας. Γι᾿ αὐτὸ ἦρθες; ᾽΄Αντε, φύγε ἀπὸ ἐδῶ!». Τὸν ἔδιωξα.
- Γέροντα, δὲν φοβᾶστε ἔτσι ποὺ μιλᾶτε;
- Τί νὰ φοβηθῶ; Τὸν τάφο μου τὸν ἔχω ἀνοίξει. ᾽Αν δὲν τὸν εἶχα ἀνοίξει, θὰ μὲ ἀπασχολοῦσε ποὺ θὰ κουραζόταν ὁ ἄλλος νὰ σκάψη. Τώρα θἀ χρειασθῇ νἀ ρίξη μόνο λίγους τενεκέδες χῶμα. Ἔχω ὑπ᾽ ὄψιν μου ἕναν ἄλλον ἄθεο, ἕναν βλάσφημο, ποὺ τὸν ἀφήνουν στήν τηλεόραση καὶ μιλάει, ἐνῶ ἔχει πεῖ τὰ πιὸ βλάσφημα λόγια γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία. Δὲν παίρνει καὶ ἡ Ἐκκλησία μιὰ θέση νὰ ἀφορίση μερικοὺς.
Αὐτοὺς ἔπρεπε νὰ τοὺς ἀφορίζη ἡ Ἐκκλησία. Λυποῦνται τὸν ἀφορισμό!
- Γέροντα, τί θὰ καταλάβουν μὲ τὸν ἀφορισμό, ἀφοῦ τίποτε δὲν παραδέχονται; 
- Τοὺλάχιστον νὰ φανῆ ὅτι ἡ Ἐκκλησία παίρνει μιἀ θέση.
- Η σιωπή της, Γέροντα, εἶναι σὰν νὰ τὰ ἀναγνωρίζη;
- Ναί. Ἔγραψε ἕνας κάτι βλάσφημα γιὰ τὴν Παναγία καὶ, κανεὶς δὲν μίλησε. Λέω σὲ κάποιον: «Δὲν εἶδες τί γράφει ἐκεῖνος;». «Ἕ, τί νὰ τοὺς κάνης, μοῦ λέει. Θὰ λερωθἣς, τὴν ἀν ἀσχοληθῆς μαζί τους». Φοβοῦνται νἀ μιλήσουν
- Τί εἶχε νὰ φοβηθῆ, Γέροντα;
- Νὰ μὴ γράψουν τίποτε γι᾿ αὐτὸν καὶ ἐκτεθή, καὶ ἀνέχεται νἀ βλασφημήται ή Παναγία! Νὰ μὴ θέλουμε νὰ βγάλη ὁ ἄλλος τὸ φίδι ἀπὸ τὴν τρύπα, γιὰ νὰ ἔχουμε ἐμεῖς τὴν ἡσυχία μας. Αὺτὸ εἶναι ἔλλειψη ἀγάπης. Ὑστερα ἀρχίζει ὁ ἄνθρωπος νὰ κινῆται ἀπὸ συμφέρον. Γι’ αὐτὸ βλέπεις ἔνα πνεῦμα σήμερα: «Μὲ τὸν τάδε νὰ ἔχουμε σχέσεις, γιὰ νὰ μᾶς λέη καλὰ λόγια. Μὲ τὸν ἄλλο νὰ τὰ ἔχουμε καλά, γιὰ νὰ μὴ μᾶς διασὺρη κλπ. Νὰ μὴ μᾶς πάρουν γιὰ κορόιδα, νὰ μὴ γίνουμε θύματα».
Ἄλλος ἀδιαφορεῖ   καὶ δὲν μιλάει. «Νὰ μὴ μιλήσω, λέει, γιὰ νὰ μὴ μὲ γράψουν οἱ ἐφημερίδες». Οἰ περισσότεροι δηλαδὴ εἶναι τελείως ἀδιάφοροι. Τώρα ἄρχισε λίγο κάτι νὰ γίνεται. Τόσον καιρὸ δὲν ἔγραφε κανένας τίποτα. Εἶχα βάλει τὶς φωνες πρὶν ἀπὸ χρόνια σὲ κάποιον στὸ “Αγιον Ὅρος. Ἄ «Πολὺ πατριωτισμὸ ἔχεις», μοῦ λέει.
Πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ  ἦρθε καὶ μὲ βρῆκε: «Ὅλα τὰ διέλυσαν, μοῦ λέει, οικογέ νεια, παιδεία...» Τοῦ λέω καὶ ἐγὼ μὲ τὴν σειρά μου: «Πολὺ  πατριωτισμὸ ἔχεις!».
“Ὁλη αὐτὴ ἡ κατάσταση ἔχει κάνει ἕνα κακὸ καὶ ἕνα καλό. Τὸ κακὸ εἶναι ὅτι καὶ ἐκεῖνοι ποὺ εἶχαν κάτι μέσα, ἄρχισαν νὰ ἀδιαφοροῦν, γιατὶ λένε: «Ἐγὼ θὰ σιάξω τὴν κατάσταση;». Τὸ καλὸ εἶναι ὅτι πολλοὶ ἄρχισαν  νὰ προβληματίζωνται καὶ νὰ ἀλλάζουν. Μερικοὶ ἔρχονται καὶ μὲ βρίσκουν καὶ προσπαθοῦν νὰ δικαιολογήσουν ἔνα κακὸ ποὺ ἔκαναν προηγουμένως, γιατὶ ἔχουν προβληματισθῆ
- Δηλαδή, Γέροντα, πρέπει πάντα νὰ ὁμολογοῦμε τὸ «πιστεύω» μας;
- Χρειάζεται διάκριση. Εἶναι φορὲς ποὺ δὲν πρέπει νὰ μιλήσουμε καὶ ἄλλες φορὲς ποὺ πρέπει νὰ ὁμολογοῦμε μὲ παρρησία τὸ «πιστεύω» μας, γιατὶ φέρουμε εὐθύνη, ἂν δὲν μιλήσουμε. Σ’ αὐτὰ τὰ δύσκολα χρόνια ὁ καθένας μας πρέπει νὰ κάνη ὅ,τι γίνεται ἀνθρωπίνως καὶ ὅ,τι δὲν γίνεται ἀνθρωπίνως νὰ τὸ ἀφήνη στὸν Θεό.
Ἔτσι θὰ ἔχουμε ἥσυχη τὴν συνείδησή μας ὅτι κάναμε ἐκεῖνο ποὺ μπορούσαμε. ᾽Αν δὲν ἀντιδράσουμε, θὰ σηκωθοῦν οἱ πρόγονοί μας ἀπὸ τοὺς τάφους. Ἐκεῖνοι ὑπέφεραν τόσα γιὰ τὴν πατρίδα καὶ ἐμεῖς τί κάνουμε γι᾿ αὐτήν; "Η Ἑλλάδα, ἡ Ὀρθοδοξία, μὲ τὴν παράδοσή της, τοὺς "Αγίους καὶ τοὺς ἥρωές της, νὰ πολεμῆται ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς Ἕλληνες καὶ ἐμεῖς νὰ μὴ μιλᾶμε! Εἶναι φοβερό!
Εἶπα σὲ κάποιον: «Γιατί δὲν μιλᾶτε; Τί εἶναι αὑτὰ ποὺ κάνει ὁ τάδε;».
«Τί νὰ πῆς, μοῦ λέει, αὐτὸς ὅλος βρωμάει». «Ἄν βρωμάη ὅλος, γιατί δὲν μιλᾶτε; Χτυπῆστε τον». Τίποτε, τὸν ἀφήνουν. Ἕναν πολιτικὸ τὸν ἔφτυσα. «Πές, τοῦ λέω, "δὲν συμφωνῶ μ᾽ αὺτό". Τίμια πράγματα. Θέλεις νὰ ἐξυπηρετηθῆς ἐσὺ καὶ νὰ ρημάξουν ὅλα;». Αν οἱ Χριστιανοὶ δὲν ὁμολογήσουν, δὲν ἀντιδράσουν, αὐτοὶ θὰ κάνουν χειρότερα.
Ἐνῶ, ἂν ἀντιδράσουν, θὰ τὸ σκεφθοῦν. ᾿Αλλὰ καὶ οἱ σημερινοὶ Χριστιανοὶ δὲν εἶναι γιὰ μάχες. Οἰ πρῶτοι Χριστιανοὶ ἦταν γερὰ καρύδια ἄλλαξαν ὅλο τὸν κόσμο. Καὶ στὴν βυζαντινὴ ἐποχὴ μιὰ εἰκόνα ἕβγαζαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἀντιδροῦσε κόσμος. Ἐδῶ ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε, γιὰ νὰ ἀναστηθοῦμὲ ἐμεῖς, καὶ ἐμεῖς νὰ ἀδιαφοροῦμε!
Αν ἡ Ἐκκλησία δὲν μιλάη, γιὰ νὰ μὴν ἔρθη σὲ ρήξη μὲ τὸ κράτος, ἀν μητροπολίτες δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ ὅλους, γιατὶ τοὺς βοηθᾶνε στὰ Ἱδρύματα κ.λπ., οἱ Αγιορεῖτες πάλι ἂν δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ μὴν τοὺς κόψουν τὰ ἐπιδόματα, τότε ποιός θὰ μιλήση;
Εἶπα σὲ κάποιον ἡγούμενο: «᾽Αν σᾶς ποῦν ὅτι θὰ σᾶς κόψουν τὰ ἐπιδόματα, νὰ πῆτε: "Θὰ κόψουμε καὶ ἐμεῖς τὴν φιλοξενία, γιὰ νὰ προβληματισθοῦν». Οἰ καθηγητὲς τῆς Θεολογίας κ.λπ. δὲν φωνάζουν, γιατὶ λένε: «Εἴμαστε ὑπάλληλοι θὰ χάσουμε τὸν μισθό μας, καὶ μετὰ πῶς θὰ ζήσουμε;».
Τὰ μοναστήρια ἐν τῷ μεταξὺ τὰ ἔπιασαν μὲ τὶς συντάξεις. Γιατί ἐγὼ δὲν θέλω νὰ πάρω οὔτε αὐτὴν τὴν ταπεινὴ σύνταξη τοῦ Ο.Γ.Α.; Ακόμη καὶ ἀσφαλισμένο σὲ μιὰ ἀσφάλεια τοῦ  Ο.Γ.Α. νὰ τὸν ἔχουν τὸν μοναχό, καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι τίμιο. Νὰ τὸν ἔχουν ἀσφαλισμένο ὡς ἄπορο, ναι, αὐτὸ τὸν τιμᾶ.
Αλλὰ νὰ τὸν ἔχουν ἀσφαλισμένο στὸν Ο.Γ.Α., γιατι; Ο μοναχὸς ἄφησε μεγάλες συντάξεις, ἔφυγε ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ ἦρθε στὸ μοναστήρι, καὶ νὰ πάρη πάλι σύνταξη! Καὶ νὰ φθάνουμε γιὰ τὴν σύνταξη νὰ προδώσουμε  τὸν Χριστό!  
-Δὲν ἐννοεῖτε, Γέροντα, ἂν λ.χ. μιὰ μοναχὴ δούλεψε ὠς  δασκάλα μερικὰ χρόνια καὶ δικαιοῦται κάποια σύνταξη;
- Καλά, αὐτὴ τέλος πάντων. Τώρα ὅμως νὰ σοῦ πῶ, ἂν καὶ αὐτὴν τὴν σύνταξη τὴν διαθέσει κάπου, θὰ πάρη μιὰ γερὴ σύνταξη ἀπὸ τὸν Χριστό.

από το βιβλίο: 
«ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ τόμος Β σελ 37» (ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ – ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ἡ ἀποδοχή τῆς ἁμαρτίας ἀπό Μητροπολίτας

Γράφει ὁ κ. Περικλῆς Ἠλ. Νταλιάνης, Θεολόγος   Δυστυχῶς ἀρκετοὶ ἀνάξιοι κληρικοί, ἐκτὸς τοῦ ὅτι ἔχουν αἱρετικὲς διδασκαλίες (ἀνάθεμά τους ...